دمودکس برویس چیست؟
دمودکس برویس نوعی انگل است که در غدد چربی فولیکول موهای انسان زندگی کرده و ارتباط نزدیکی با انگلی دیگر به نام دمودکس فولیکولاروم دارد.
در برخی مطالعات، به ترتیب در 10 و 12 درصد از نمونه برداری های پوستی و فولیکولی، انگل های دمودکس یافت شده اند. دیگر نمونه ها حداقل یک گونه از دمودکس را در تمامی افراد بالغ و آزمایش شده نشان داده اند. این انگل ها میکروسکوپی بوده و به وسیله چشم غیر مسلح، قابل دیدن نیستند.
در حالی که اغلب افراد مبتلا به دمودکس برویس از حضور این انگل ها بر روی بدن خود اطلاع ندارند، افراد مبتلا به تهاجمات گسترده این انگل ها، علائمی را تجربه می کنند. جهت شناخت علائم دمودکس برویس و گزینه های درمانی موجود برای مدیریت این انگل ها، شما را به خواندن ادامه مطلب دعوت می کنیم.
دمودکس برویس و دمودکس فولیکولاروم
دمودکس برویس نوعی انگل میکروسکوپی است که در فولیکول موها زندگی می کند. دمودکس فولیکولاروم در فولیکول مو ها جای دارد و برخلاف برویس اغلب بر روی صورت، اطراف پلک و مژه ها یافت می شود.
فولیکولاروم و برویس به ترتیب از سلول های پوستی و یک نوع چربی به نام سیبوم تغذیه می کنند. سیبوم در سلول های غدد چربی ساخته می شود. دمودکس فولیکولاروم با دیگر انواع انگل ها متفاوت است؛ زیرا می تواند تعداد سلول های پوستی موجود در فولیکول موها را افزایش داده و ظاهری فلس مانند به پوست دهد.
میانگین طول انگل دمودکس فولیکولاروم از 0.3 تا 0.4 میلی متر است، در حالی که دمودکس برویس نصف این اندازه و از 0.15 تا 0.2 میلی متر طول دارد.
علائم دمودکس برویس
اغلب افراد مبتلا به دمودکس برویس تنها ناقل این انگل ها بوده و به علائمی مبتلا نمی شوند. با این حال، تهاجمات گسترده این انگل می تواند به ایجاد نشانه هایی از جمله موارد زیر منجر شود:
- قرمزی پوست
- بافت خشن پوستی همانند سمباده
- احساس سوزش در پوست
نواحی رایج ابتلا، شامل گردن و قفسه سینه می شوند. با این حال، از آنجایی که دمودکس برویس می تواند در هر غده چربی از بدن ساکن شود، علائم می توانند در هر ناحیه ای بروز دهند.
عوارض دمودکوزیس
دمودکوزیس توسط انگل دمودکس برویس ایجاد می شود. علائم آن نیز می توانند شامل حساسیت پوستی همراه با خارش شوند. دمودکس برویس اغلب علائمی ایجاد نمی کند، اما تعداد زیاد انگل ها (بیش از 5 عدد در هر سانتی متر مربع پوست) می تواند دمودکوزیس را ایجاد کند. دمودکوزیس یک بیماری التهابی است که علائم آن شامل موارد زیر می شوند:
- تغییر رنگ پوست
- فلس مانند شدن پوست
- قرمزی پوست
- حساسیت یا تحریک پذیری پوست
- خارش
- تحریک چشمی
- ضخیم شدن پلک ها
- ریزش مژه ها
دمودکس برویس در بدتر کردن بیماری های پوستی از جمله اگزما و آکنه روزاسه نیز شناخته می شود.
عوامل خطر
دمودکس برویس می تواند در تماس با افراد دیگر نیز منتشر شود. هنگامی که انگل ها بر سطح بدن قرار می گیرند از سلول های غدد عرقی تغذیه می کنند که به فولیکول های مو اتصال دارند. تعداد انگل های دمودکس برویس به صورت طبیعی افزایش یافته که دلیل شیوع بیشتر آن در افراد بالغ و مسن نسبت به کودکان نیز همین است.
امکان دارد هر فردی به دمودکس برویس مبتلا شود. با این حال، عوامل خطری وجود دارند که احتمال و شدت ابتلا به تهاجمات دمودکس را بیشتر می کنند. این عوامل خطر شامل شرایطی می شوند که از قبل وجود داشته اند. از جمله آن ها می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- آکنه
- سیستم ایمنی ضعیف، همانند سیستم ایمنی افراد مبتلا به ویروس ایدز
- اگزما
- ریزش مو
- پوست چرب
- آکنه روزاسه
افراد مسن از نظر ابتلا به انگل دمودکس و تجربه عوارضی از جمله دمودکوزیس در معرض خطر بالاتری قرار دارند. دمودکس برویس بیشترین شیوع را در بین افراد 20 تا 30 ساله دارد، زیرا میزان سیبوم در این دوره زمانی به بیشترین مقدار خود می رسد.
این انگل ها در کودکان زیر 5 سال به ندرت دیده می شوند، زیرا تولید سیبوم در این افراد کم است. علاوه بر این، با اینکه دلیل آن مشخیص نیست اما دمودکس برویس و فولیکولاروم در مردان نسبت به زنان شیوع بیشتری دارد.
تشخیص دمودکس
با بررسی کردن یک نمونه پوست در زیر میکروسکوپ جهت تایید حضور انگل دمودکس، تشخیص صورت می گیرد. اغلب افراد از حضور دمودکس در فولیکول مو های خود اطلاع ندارند. بسیاری از افراد تنها هنگامی مطلع می گردند که از نظر ابتلا به دیگر بیماری های پوستی آزمایش می شوند.
تا زمانی که فرد علائم یا عوارضی را تجربه نکرده است، نیازی به آزمایش بررسی ابتلا به انگل ندارد. پزشک ابتلا دمودکس برویس را به وسیله نمونه برداری تشخیص می دهد. این فرایند شامل برداشت نمونه کوچکی از پوست و بررسی آن زیر میکروسکوپ می شود.
همچنین، پزشک درباره علائم فرد از او سوال می پرسد تا دیگر نشانه های ابتلا به انگل ها از جمله فلس مانند شدن پوست را جستجو کند. در صورتی که مقدار انگل ها در فولیکول های مو بالا باشد، ابتلا به دمودکوزیس تشخیص داده می شود.
شرایط انجام تست دمودکس
1- به مدت ۴٨ ساعت قبل از انجام تست، سر و صورت با شوینده شسته نشود.
2- با صلاحدید پزشک حدود ٧٢ ساعت تا یک هفته از استفاده انتی بیوتیک های خوراکی و موضعی اجتناب شود.
3- روز تست لوازم ارایش روی پوست استفاده نشود.
مرکز زیبایی پوست، مو و لیزر موهای زائد دکتر گیتا مجید زاده
4