x تبلیغات
سلامتی و تندرستی

دمودکس برویس چیست؟

دمودکس برویس نوعی انگل است که در غدد چربی فولیکول موهای انسان زندگی کرده و ارتباط نزدیکی با انگلی دیگر به نام دمودکس فولیکولاروم دارد.

در برخی مطالعات، به ترتیب در 10 و 12 درصد از نمونه برداری های پوستی و فولیکولی، انگل های دمودکس یافت شده اند. دیگر نمونه ها حداقل یک گونه از دمودکس را در تمامی افراد بالغ و آزمایش شده نشان داده اند. این انگل ها میکروسکوپی بوده و به وسیله چشم غیر مسلح، قابل دیدن نیستند.

در حالی که اغلب افراد مبتلا به دمودکس برویس از حضور این انگل ها بر روی بدن خود اطلاع ندارند، افراد مبتلا به تهاجمات گسترده این انگل ها، علائمی را تجربه می کنند. جهت شناخت علائم دمودکس برویس و گزینه های درمانی موجود برای مدیریت این انگل ها، شما را به خواندن ادامه مطلب دعوت می کنیم.

 

دمودکس برویس و دمودکس فولیکولاروم

دمودکس برویس نوعی انگل میکروسکوپی است که در فولیکول موها زندگی می کند. دمودکس فولیکولاروم در فولیکول مو ها جای دارد و برخلاف برویس اغلب بر روی صورت، اطراف پلک و مژه ها یافت می شود.

دمودکس برویس بر روی صورت

فولیکولاروم و برویس به ترتیب از سلول های پوستی و یک نوع چربی به نام سیبوم تغذیه می کنند. سیبوم در سلول های غدد چربی ساخته می شود. دمودکس فولیکولاروم با دیگر انواع انگل ها متفاوت است؛ زیرا می تواند تعداد سلول های پوستی موجود در فولیکول موها را افزایش داده و ظاهری فلس مانند به پوست دهد.

میانگین طول انگل دمودکس فولیکولاروم از 0.3 تا 0.4 میلی متر است، در حالی که دمودکس برویس نصف این اندازه و از 0.15 تا 0.2 میلی متر طول دارد.

علائم دمودکس برویس

اغلب افراد مبتلا به دمودکس برویس تنها ناقل این انگل ها بوده و به علائمی مبتلا نمی شوند. با این حال، تهاجمات گسترده این انگل می تواند به ایجاد نشانه هایی از جمله موارد زیر منجر شود:

  • قرمزی پوست
  • بافت خشن پوستی همانند سمباده
  • احساس سوزش در پوست

نواحی رایج ابتلا، شامل گردن و قفسه سینه می شوند. با این حال، از آنجایی که دمودکس برویس می تواند در هر غده چربی از بدن ساکن شود، علائم می توانند در هر ناحیه ای بروز دهند.

عوارض دمودکوزیس

دمودکوزیس توسط انگل دمودکس برویس ایجاد می شود. علائم آن نیز می توانند شامل حساسیت پوستی همراه با خارش شوند. دمودکس برویس اغلب علائمی ایجاد نمی کند، اما تعداد زیاد انگل ها (بیش از 5 عدد در هر سانتی متر مربع پوست) می تواند دمودکوزیس را ایجاد کند. دمودکوزیس یک بیماری التهابی است که علائم آن شامل موارد زیر می شوند:

  • تغییر رنگ پوست
  • فلس مانند شدن پوست
  • قرمزی پوست
  • حساسیت یا تحریک پذیری پوست
  • خارش
  • تحریک چشمی
  • ضخیم شدن پلک ها
  • ریزش مژه ها

دمودکس برویس در بدتر کردن بیماری های پوستی از جمله اگزما و آکنه روزاسه نیز شناخته می شود.

عوامل خطر

دمودکس برویس می تواند در تماس با افراد دیگر نیز منتشر شود. هنگامی که انگل ها بر سطح بدن قرار می گیرند از سلول های غدد عرقی تغذیه می کنند که به فولیکول های مو اتصال دارند. تعداد انگل های دمودکس برویس به صورت طبیعی افزایش یافته که دلیل شیوع بیشتر آن در افراد بالغ و مسن نسبت به کودکان نیز همین است.

امکان دارد هر فردی به دمودکس برویس مبتلا شود. با این حال، عوامل خطری وجود دارند که احتمال و شدت ابتلا به تهاجمات دمودکس را بیشتر می کنند. این عوامل خطر شامل شرایطی می شوند که از قبل وجود داشته اند. از جمله آن ها می توان به موارد زیر اشاره کرد:

درمان ریزش مو زنان

  • آکنه
  • سیستم ایمنی ضعیف، همانند سیستم ایمنی افراد مبتلا به ویروس ایدز
  • اگزما
  • ریزش مو
  • پوست چرب
  • آکنه روزاسه

افراد مسن از نظر ابتلا به انگل دمودکس و تجربه عوارضی از جمله دمودکوزیس در معرض خطر بالاتری قرار دارند. دمودکس برویس بیشترین شیوع را در بین افراد 20 تا 30 ساله دارد، زیرا میزان سیبوم در این دوره زمانی به بیشترین مقدار خود می رسد.

این انگل ها در کودکان زیر 5 سال به ندرت دیده می شوند، زیرا تولید سیبوم در این افراد کم است. علاوه بر این، با اینکه دلیل آن مشخیص نیست اما دمودکس برویس و فولیکولاروم در مردان نسبت به زنان شیوع بیشتری دارد.

تشخیص دمودکس

با بررسی کردن یک نمونه پوست در زیر میکروسکوپ جهت تایید حضور انگل دمودکس، تشخیص صورت می گیرد. اغلب افراد از حضور دمودکس در فولیکول مو های خود اطلاع ندارند. بسیاری از افراد تنها هنگامی مطلع می گردند که از نظر ابتلا به دیگر بیماری های پوستی آزمایش می شوند.

تا زمانی که فرد علائم یا عوارضی را تجربه نکرده است، نیازی به آزمایش بررسی ابتلا به انگل ندارد. پزشک ابتلا دمودکس برویس را به وسیله نمونه برداری تشخیص می دهد. این فرایند شامل برداشت نمونه کوچکی از پوست و بررسی آن زیر میکروسکوپ می شود.

همچنین، پزشک درباره علائم فرد از او سوال می پرسد تا دیگر نشانه های ابتلا به انگل ها از جمله فلس مانند شدن پوست را جستجو کند. در صورتی که مقدار انگل ها در فولیکول های مو بالا باشد، ابتلا به دمودکوزیس تشخیص داده می شود.

شرایط انجام تست دمودکس

1- به مدت ۴٨ ساعت قبل از انجام تست، سر و صورت با شوینده شسته نشود.

2- با صلاحدید پزشک حدود ٧٢ ساعت تا یک هفته از استفاده انتی بیوتیک های خوراکی و موضعی اجتناب شود.

3- روز تست لوازم ارایش روی پوست استفاده نشود.
 

مرکز زیبایی پوست، مو و لیزر موهای زائد دکتر گیتا مجید زاده

 

4

 

کنترل و درمان واریس پا با ورزش هایی نظیر شنا یا پیاده روی می تواند برای واریس پا موثر باشد. بسیاری از پزشکان حداقل نیم ساعت فعالیت فیزیکی را در روز توصیه می کنند. در صورت نیاز می توان این مدت زمان را به سه بازه 10 دقیقه ای در روز تقسیم کرد.

حفظ بافت عضلانی و تقویت آن درسنین بزرگسالی به خصوص دوران میانسالی و سالمندی مورد توجه متخصصین طب فیزیکی و سلامت بوده است. یکی از راههای توصیه شده برای رسیدن به این مهم، انجام حرکات ورزشی برای درمان واریس بمنظور تقویت عضلات و گردش خون در پاها است.

تاثیر شنا بر واریس

پیاده روی، شنا و دوچرخه سواری از جمله ورزش های ساده هستند که به تقویت عضلات پا و بهبود خونرسانی به پاها کمک می کنند.

ورید های عنکبوتی ورید های خونی کوچکی نزدیک به سطح پوست هستند که متورم شده و ظاهری آبی، بنفش یا قرمز رنگ دارند. شنا کردن نه تنها ظاهر ورید های عنکبوتی را بهبود می بخشد بلکه به پیشگیری از آن ها نیز کمک می کند.

این ورزش هوازی عضلات پا را تقویت کرده و جریان خون را افزایش می دهد. عضلات قوی پا انقباضات شدیدتری ایجاد کرده که گردش خون را افزایش و تجمع خون را کاهش می دهد.

در هنگام شنا کردن، بدن بر روی آب شناور شده و تاثیر جاذبه بر روی آن کاهش می یابد که این وضعیت به کاهش فشار بر روی ورید های عنکبوتی و افزایش جریان خون منجر می شود. همچنین با ورزش کردن در آب فشار کمتری بر مفاصل وارد شده، انعطاف پذیری بدن بهبود یافته و در آب و هوای گرم، گرمای کمتری احساس خواهد شد.

با اینکه شنا کردن می تواند ورید های عنکبوتی را بهبود داده و یا از آن ها جلوگیری کند، اما آن ها را از بین نمی برد. البته، از بین بردن این ورید ها با استفاده از درمان های جدید ممکن است.

زندگی آپارتمان نشینی و ساعات طولانی کار پشت میز باعث شده میزان فعالیت بدنی به مراتب کمتر از گذشته شود. بسیاری از ما حتی خرید روزانه مان را از خانه با تلفن و یا پای اینترنت انجام می دهیم. بی شک هر فردی که می خواهد سلامتی خود را بیمه کند بایستی ساعتی از روز را به ورزش اختصاص دهد. انجام  نرمشهای بدنی ساده مشابه آنچه در فیلم به شما نشان داده شده، می تواند برای تقویت عضلات ساق پا و پیشگیری از واریس مفید باشد.

پیاده روی

پیاده روی بسیار مفید بوده و معمولا برای افراد با هر سن و سطحی از آمادگی جسمانی ایمن است. پیاده روی منظم می تواند در کاهش وزن، حفظ فشار خون مناسب و تقویت عضلات و استخوان ها به افراد کمک کند.

دوچرخه سواری

دوچرخه سواری یک ورزش کم آسیب است. این ورزش همانند پیاده روی در حالی که از مفاصل محافظت می کند، گردش خون را نیز افزایش می دهد. دوچرخه سواری منظم می تواند عضلات ساق پا را تقویت کرده و جریان خون را افزایش دهد.

در صورتی که به یک دوچرخه دسترسی ندارید، باز هم می توانید با عضلات پای خود تمرین کنید. برای این کار بر روی کمر خوابیده، زانو ها را تا نزدیکی قفسه سینه آورده و حرکت پدال زدن را با پا هایتان  انجام دهید.

 

تمرینات بورگر آلن

تمرینات بورگر آلن گردش خون را بهبود بخشیده و ظاهر ورید های واریسی را کاهش می دهند. این موارد از قدیمی ترین تمرینات شناخته شده جهت رفع ورید های واریسی هستند. تمرینات بورگر آلن جریان خون نواحی پایینی بدن را به وسیله کنترل و پمپاژ کردن خون تنظیم می کنند.

 

# نحوه انجام این تمرینات

بر روی کمر خود دراز کشیده و پاهایتان را بالا ببرید. این وضعیت را حفظ کنید تا رنگ پاهایتان اندکی سفید تر شود. اکنون نشسته و پاهایتان را به مدت چند دقیقه پایین تر از سطح سرتان قرار دهید تا رنگ آن ها به حالت اول بازگردد.

پس از آن به مدت چند دقیقه به صورت افقی دراز بکشید. این تمرین را برای چند بار تکرار کنید. این حرکت فوق العاده یکی از محبوب ترین روش های رفع ورید های واریسی بوده و انجام دادن آن برای 10 تا 12 مرتبه در روز به کاهش ظاهر ورید های واریسی نیز کمک می کند.

تمرین عضله پشت ساق پا

این تمرین عضلات پشت ساق پا را تقویت کرده، مانع تشکیل ورید های واریسی جدید شده و ورید های قبلی را نیز کاهش می دهد. این تمرین آسان بوده و در هر جایی قابل انجام است. از آنجایی که تمرین عضله پشت ساق پا یک تمرین تعادلی است باید با احتیاط بسیار انجام شده تا از آسیب دیدن جلوگیری شود.

 

# نحوه انجام این تمرین

در وضعیت عادی ایستاده، پاشنه پا هایتان را بلند کرده و بر روی انگشتانتان بایستید. این وضعیت را به مدت 15 شمارش حفظ کرده و به وضعیت قبل بازگردید. این تمرین را 20 بار انجام دهید تا ظرف یک هفته تغییری در ورید های واریسی خود مشاهده کنید. نوع آسان تر این تمرین انجام آن به همراه خم شدن مچ پا و بر روی یک صندلی انجام می شود.

 

 

بالا بردن پا از پشت سر

این مورد علاوه بر اینکه تمرینی موثر جهت رفع ورید های واریسی عضله پشت ساق پا می باشد، مزایایی برای مفصل و عضله ران و همچنین عضله باسن دارد. این تمرین برای افراد مبتلا به درد مزمن پا مفید بوده و می توان آن را در هر زمانی از روز انجام داد.

 

# نحوه انجام این تمرین

به روی شکم بر روی زمین دراز کشیده و دست ها را زیر پیشانی خود قرار دهید. در حالی که پا ها را نزدیک به یکدیگر قرار داده اید بدون خم کردن زانو هر کدام را به نوبت تا 30 درجه بالا بیاورید. این کار را به آهستگی انجام دهید تا در حین انجام فرایند عضلات آسیب نبینند.

این وضعیت را به مدت 10 شمارش حفظ کرده و سپس به حالت عادی بازگردید. این تمرین را حداقل 15 بار در روز انجام داده تا تغییری در ظاهر وریدهای خود مشاهده کنید. این تمرین برای خانم های باردار توصیه نشده و در صورتی که در هنگام صبح انجام شود می تواند به بهبود عملکرد روده ها نیز کمک کند.

بالا بردن پا از کنار

این حرکت نه تنها برای ورید های واریسی مفید است بلکه مفاصل و عضلات ران را نیز تقویت می کند. افرادی که از مشکلات کمر رنج می برند باید این تمرین را با احتیاط فراوان انجام داده و در صورت احساس درد سریعا از انجام آن دست بکشند.

 

# نحوه انجام این تمرین

در حالی که با یک دست سر خود را حمایت می کنید بر پهلوی خود دراز کشیده و دست دیگر را بر روی بدن قرار دهید. به آرامی پای بالایی را تا 45 درجه بلند کنید. این وضعیت را تا 10 شمارش حفظ کرده و سپس به حالت عادی بازگردید.

این کار را 15 مرتبه برای هر پا انجام داده و بر روی پهلوی دیگر خود دراز بکشید تا پای دیگر را نیز تمرین دهید. این تمرین گردش خون را بهبود بخشیده و پا ها را تقویت می کند. جهت کسب نتایج بهتر این تمرین را به حالت آهسته انجام دهید تا جریان خون به صورت همزمان کنترل شود.

تمرین دوچرخه

تمرین دوچرخه تاثیر گسترده ای بر گردش خون کلی بدن داشته و در درمان ورید های واریسی بسیار موثر است. این تمرین به از دست دادن چربی نواحی شکم و تقویت نواحی پایینی بدن کمک می کند. با این حال، چنین تمرینی برای افراد مبتلا به مشکلات کمر پیشنهاد نمی شود.

 

# نحوه انجام این تمرین

بر روی یک سطح نرم رو به بالا دراز بکشید. هر دو پا را بلند کرده و از ناحیه زانو به میزان 60 درجه خم کنید. یک پا را در هوا به جلو برده و به عقب بازگردانید. این تمرین را با پای دیگر نیز انجام داده و به تکرار این حرکات دورانی ادامه دهید تا حالتی مانند دوچرخه سواری به وجود آید.

جهت درمان ورید های واریسی این تمرین را حداقل 25 تا 30 بار در روز انجام دهید. این تکرار ها را باید در 3 مرتبه (سِت) و در هر مرتبه با 10 ثانیه استراحت انجام داد. در صورتی که دسترسی به یک دوچرخه دارید، انجام دوچرخه سواری موثر تر از این تمرین خواهد بود.

 

کلینیک فوق تخصصی درمان واریس دکتر مهرداد اقدسی

 

ماندگاری ژل پروفایلو

 

 

ماندگاری پروفایلو چقدر است؟

 

نتیجه درمان پروفایلو اغلب تا شش ماه بعد باقی می ماند. البته ماندگاری نتیجه تزریق در افراد مختلف متفاوت است.

عوارض استفاده از پروفایلو (Profhilo®)

 

همانند تمام درمان های تزریقی، تزریق پروفایلو نیز با خطر کبودشدگی، ورم، عفونت، واکنش آلرژیک (حساسیت)، آسیب بافتی عروقی و آسیب به بافت عصبی همراه است. هرچند بنا به ادعای IBSA این علایم بسیار نادر هستند.

ژل پروفایلو

مزایای استفاده از ژل پروفایلو

 

مشاهده ی نتیجه ی درمان در افراد مختلف متفاوت است. اما معمولا پس از دو جلسه درمانی با فاصله ۴ هفته ای باید نتایج زیر را روی پوست خود مشاهده کنید:

  • بهتر شدن رنگ پوست
  • کوچک شدن منافذ پوستی
  • آب رسانی شدن پوست

مو های چانه

یافتن تارهای منفرد مو در ناحیه چانه کاملا طبیعی بوده و جای نگرانی ندارد. تغییرات هورمونی، افزایش سن و حتی عوامل ژنتیکی می توانند دلیل پدیدار شدن چنین موهایی باشند. روش هایی ساده و کارآمد برای از بین بردن این موها وجود دارد.

در صورتی که یک فرد بالغ رشد بیش از چند تار موی ضخیم تر از معمول را در ناحیه چانه خود مشاهده کرده و یا افزایشی ناگهانی در رشد موهای صورت خود تجربه کند، باید به پزشک مراجعه کند. پدیدار شدن موهای کلفت زیر چانه در خانم ها می تواند بیانگر ابتلا به مشکلات سلامتی باشد که نیازمند درمان هستند.
 

علت موهای زائد چانه

 

تمامی افراد در ناحیه چانه خود دارای مو بوده و این وضعیت کاملا طبیعی است. همه افراد فولیکول هایی (vellus) دارند که موهایی بسیار نازک، کوچک و با رنگ روشن تولید می کنند. این موها اغلب تحت عنوان کُرک شناخته می شوند. هدف از تولید کرک ها کمک به تنظیم دمای بدن است.

افزایش تولید هورمون آندروژن در طول دوران بلوغ سبب می شود تا این فولیکول ها بزرگ تر شده و شروع به تولید موهای ترمینال کنند، این مو ها بلند تر، ضخیم تر و تیره تر هستند.

بدن تمامی افراد آندروژن تولید می کند اما مردان سطوح بالاتری از این هورمون را دارند. به همین دلیل مردان نسبت به زنان از موهای ترمینال بیشتری برخوردارند.

سطوح هورمون های فرد به صورت متناوب و در طول زندگی تغییر می کنند که از دلایل آن می توان به افزایش سن، افزایش وزن، بارداری، قاعدگی و عوامل دیگر اشاره کرد.

عدم تعادل بین هورمون های جنسی زنانه و مردانه و یا حتی افزایشی اندک در مقدار آندروژن می تواند به رویش بیشتر مو های ترمینال در نواحی ناخواسته ای مانند چانه منجر شود. تمامی افراد دارای هورمون های جنسی زنانه و مردانه هستند.

عوامل متعددی در رویش مو های صورت نقش دارند. در حالی که برخی مو های صورت طبیعی و بی ضرر هستند، برخی دیگر می توانند نشانه وجود یک مشکل زمینه ای باشند. با این حال، در اغلب موارد مو های چانه طبیعی هستند.

موهای زائد زیر چانه را چگونه از بین ببریم؟

 

برای جلوگیری از رشد مو های چانه کار چندانی نمی توان انجام داد زیرا این موارد جزئی از بدن انسان هستند. با این وجود، روش های بسیاری برای از بین بردن آن ها وجود دارد.

گزینه های از بین بردن مو های چانه شامل موارد زیر می شوند:

  • کندن موها
  • تراشیدن موها
  • بند انداختن
  • اپیلاسیون
  • الکترولیز مو
  • لیزر کردن موها

در صورتی که تعداد مو های چانه اندک باشند می توان آن ها را به راحتی توسط موچین بیرون آورد. تراشیدن نیز یک روش آسان و سریع دیگر برای از بین بردن موهای ناحیه چانه است. از معایب تراشیدن مو می توان نیاز به تراشیدن متداول و رشد ضخیم تر مو ها را نام برد. برخلاف تصور عموم، در حقیقت مو ضخیم تر نمی شود بلکه اینگونه به نظر می رسد. دلیل چنین پدیده ای نیز این است که نوک مو پس از تراشیدن به جای تیز شدن، کند و ضخیم می گردد.

لیزر موهای زائد چانه

دکتر معصومه مجیدزاده
 متخصص پوست | مو | زیبایی | لیزر

علل درد ساق پا چیست؟

آیا می دانید علل درد ساق پا چیست؟

درد ساق پا بیشتر زمانی رایج است که افراد دوره های پیاده روی و یا دویدن را آغاز می کنند، به رقصیدن روی می آورند و یا کار خود را در ارتش برای حفاری آغاز می کنند. حتی اگر شما یک فرد باتجربه در دویدن و پیاده روی باشید ممکن است درد ناحیه ساق پا را زمانی که چیزی را در روتین خود عوض می کنید تجربه کنید؛ به عنوان مثال سرعت خود را بالا ببرید، میزان مسافت پیاده روی را افزایش دهید و یا کفش های جدیدی را انتخاب کنید.


درد ساق  پا نشانه چیست؟

همانطور که قبلا هم در مورد آن حرف زدیم، درد ساق پا یا به دردی گفته می شود که در ناحیه جلوی ساق و یا داخل آن وجود داشته باشد. این دردها می توانند مرتبط به تمرینات ورزشی بوده و بیشتر در بین ورزشکاران رایج هستند. درد معمولا در پیرامون تیبیا (استخوان ساق پا) شکل می گیرد.

درد جلوی ساق پا

اگر درد در ناحیه جلوی پای شما است و زمانی شدید می شود که انگشتان پا را بالا می برید و فقط پاشنه بر روی زمین فیکس است، پس احتمالا مشکل شما درد جلوی ساق پا است.

درد ماهیچه پشت ساق پا

اگر درد بیشتر در داخل و کناره استخوان ساق پا باشد احتمال زیاد با مشکل اسپلینت ساق عقبی که به آن سندروم فشار تیبالی (MTSS) نیز می گویند.

خب تاکنون در مورد انواع مشکلات درد ساق پا حرف زدیم. اما اگر شما در ناحیه ساق پای خود احساس درد دارید و فکر می کنید مشکل پیچیده تری وجود دارد چه؟ چطور باید متوجه این موضوع شوید؟

پس بهتر است گزینه های پیش رو را بررسی کنیم. یک مشکل دیگر در ناحیه ساق پا که تا حدی جدی تر از درد ساق است، فشار شکستگی نام دارد.
اغلب مشکل درد ساق پا  رایج بوده و در اثر استفاده بیش از حد عضلات به وجود می آیند. ممکن است در اثر دویدن و یا انجام فعالیت های سنگین برای مدت طولانی و یا بدون کشش و گرم کردن قبلی به وجود آیند. این ها بیشتر در دونده ها، کارکنان ارتش، رقاص ها و ورزشکارانی که در ورزش هایی نظیر تنیس شرکت می کنند رایج هستند.

علل درد ساق پا

 


چگونه از بروز درد ساق پا جلوگیری کنیم؟

شما می توانید با دنبال کردن مراحل پیش رو از بروز مشکل اسپلینت ساق پا جلوگیری کرده و یا ریسک شکل گیری آن را کاهش دهید:
• کفش های ورزشی مناسب و اندازه پای خود را پا کنید. پوشیدن کفش های مناسب و مخصوص رشته ورزشی می تواند از بروز درد ساق پا جلوگیری کند. کفش هایی که برای بازی کردن در ورزش هایی مثل تنیس طراحی شده اند ممکن است برای دویدن مناسب نباشند.

• اگر شما یک دونده هستید، گام برداشتن شما باید در مغازه کفش فروشی بررسی شود. کارکنان می توانند کفشی را برای شما انتخاب کنند که با ساختار پای شما وگام هایتان متناسب باشد.

• کفش های خود را به شکل مرتب عوض کنید. اگر دونده هستید باید پس از پیمودن هر 350 الی 500 مایل کفش جدیدی تهیه نمایید.

• کم کم سطح تناسب بدنی و فیتنس خود را بالا ببرید. میزان مسافتی که می پیمایید و یا میزان فعالیت بدنی خود را هر هفته کمی بیشتر کنید. این کار به تقویت و همچنین کشیده کردن عضلات شما کمک می کند.

• نوع تمرینات خود را متنوع کنید. تغییر دادن نوع حرکات می تواند از مشکل درد ساق پا جلوگیری کند. هر چند هفته یک بار فعالیت هایی نظیر شنا، دوچرخه سواری و یا یوگا را امتحان کنید.

• از کفی های طبی و جذب کننده شوک استفاده کنید. این ها می توانند میزان تاثیر و فشار بر روی ساق را در حین فعالیت های ورزشی به حداقل برسانند.

علل درد پا از زانو به پایین


علت درد ساق پا

در ادامه می خواهیم علل درد ساق پا را بررسی کنیم.

گرفتگی پا یا همان اسپاسم عضلانی

گرفتگی پا یا همان چارلی هورسز دوره های چند دقیقه ای از درد پا است. در این حالت عضله پا شما، معمولا عضله ساق پا در ناحیه پشت سفت می شود و وارد اسپاسم خواهد شد.
گرفتگی های پا بیشتر در طول شب و در افرادی با سن و سال بالاتر رایج هستند. به صورت میانگین از هر 3 فرد دارای 60 سال سن و بیشتر، یک نفر مشکل گرفتگی پا را تجربه کرده و 40 درصد در هر هفته بیش از 3 حمله گرفتگی پا را تجربه می کنند.

بیماری شریان محیطی یا همان PAD

بیماری شریان محیطی می تواند به دلیل گردش خون نامناسب منجر به ایجاد درد در پا شود. بدون انجام درمان این بیماری می تواند کشنده باشد. علامت کلیدی و مهم این مشکل نیز لرزش متناوب است.

لرزش متناوب پا

لرزش متناوب منجر می شود منابع خونی موجود در عضلات پا محدود شوند. در نتیجه کمبود اکسیژن و مواد ضروری، درد به وجود خواهد آمد.

لرزش متناوب شامل موارد زیر می شود:

  •  درد عضله شبیه به گرفتگی در حین ورزش و کار سنگین
  •  درد در باسن، زانو، ساق ها و پا
  •  داشتن درد در حین راه رفتن و بالا رفتن از پله ها
     

ترومبوز وریدی عمقی (DVT)

ترومپوز وریدی عمقی به یک لخته خون در رگ های عمیق ناحیه پا گفته می شود. این مشکل می تواند در اثر زیاد نشستن در یک جا و یا پرواز های طولانی مدت رخ دهد.

از جمله علائم دی وی تی می توان به ورم و حس داغ بودن و درد در یک سمت از پا اشاره کرد. این مشکل ممکن است فقط در حین راه رفتن و یا ایستادن رخ دهد.

لخته خون ممکن است با گذر زمان حل شود اما اگر فرد حس سرگیجه و تنگی نفس ناگهانی را تجربه کند و یا در سرفه او خون وجود داشته باشد، حتما باید به اورژانس مراجعه کند.

این ها می توانند نشانه هایی باشند که مشکل ترومبوز وریدی عمقی تبدیل به یک آمبولی ریه و یا لخته خون در ریه ها شده است.

مشکلات عروقی می توانند بسیار جدی و خطرناک باشند. هم ترومبوز وریدی عمقی و هم بیماری شریان محیطی ممکن است بدون هیچ علائمی ایجاد شده باشند. افرادی که سبک زندگی و یا تاریخچه سلامتی و ارثی آن ها احتمال بروز مشکلات عروقی را در پایشان بالا می برد باید حواسشان به علائم احتمالی و مرتبط باشد.

به عنوان مثال فشار سنگین به خاطر افتادن می تواند منجر به ایجاد شکستگی شود. برخی از شکستگی ها خیلی زود و به سادگی قابل مشاهده بوده و دارای کبودی شدید، ورم و تغییر فرم هستند. این موارد معمولا خیلی زود مورد درمان و رفع مشکل قرار می گیرند.
شکستگی های ناشی از فشار معمولا کوچک بوده و در اثر فشارهای پر تکرار در حین ورزش ایجاد می شوند، معمولا زمانی که میزان شدت فعالیت خیلی زود افزایش پیدا می کند.

خبری از یک مصدومیت تکی نیست و شکستگی ها کوچک هستند. درد ممکن است در یک مرحله اولیه و در حین جلسه تمرینی رخ دهد و در نهایت به شکل دائمی و در تمام اوقات وجود داشته باشد.

کشیدگی تاندون ها

حوادث و برخورد های حاد می توانند منجر به ایجاد پیچ خوردگی و کشیدگی عضلانی و تاندون ها شوند. یک پیچ خوردگی زمانی رخ می دهد که مشکل پارگی و یا کشیدگی به وجود آید. اما کشیدگی نوعی از آسیب عضلانی و تاندونی به حساب می آید.
این مشکلات و کشیدگی همسترینگ که معمولا مرتبط با دویدن هستند می توانند منجر به بروز درد حاد در ناحیه جلوی عضله زانو شوند و معمولا به دلیل پارگی محلی رخ می دهند.

پیچ خوردگی ها و کشیدگی ها معمولا در اثر انجام تمرین های کششی ناکافی، کشش بیش از حد و یا گرم نکردن قبل فعالیت رخ می دهند. ادامه دادن به تمرین و ورزش در حین مصدومیت نیز ریسک را بالاتر خواهد برد.

 

دکتر مهرداد اقدسی

فلوشيپ فوق تخصصي قلب و عروق
علت درد ماهیچه پشت ساق پا

صفحه قبل 1 صفحه بعد